کد مطلب:38999 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اهل بيت

چرا پيامبر گرامي اسلامحضرت عليرا در محل غدير خم به جانشيني برگزيد و مثلاً عرفات كه تعداد بيشتري حاضر بودند، اين كار را انجام نداد؟ آيا در قرآن در اين باره اشاره شده است؟

ابلاغ جانشيني حضرت علييكي از دشوارترين و مهمترين مأموريتهاي الهي بر دوش پيامبر گرامي اسلامبود. اهميت اين پيام به خوبي از آية 67 مائده كه در اين باره است، پيداست: يَـََّأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُو وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَيَهْدِي الْقَوْمَ الْكَـَفِرِينَ ;(مائده،67) اي پيامبر! آنچه از سوي خدا بر تو نازل شده است، كاملاً ]به مردم[ برسان و اگر نرساني رسالت او را انجام ندادهاي...

پيامبراكرمبا بهره برداري از اصول روانشناسي، مردم را براي توجه كامل به پيام مهم آسماني خويش آماده كرد و با جداسازي اين واقعة مهم از مراسم حج و مستقل نمودن آن، اهميت آن را به خوبي نمايان ساخت. مردم پس از پايان يافتن مراسم حج و در راه مراجعت به وطن، با مسئله غيرعادي و مهم روبه رو شدند. توقف در هواي گرم منطقة غديرخم كه در چند كيلومتري جحفه است، و بازگشتن آنها كه جلوتر رفته بودند و رسيدن آنها كه در عقب كاروان ميآمدند، همه از اهميت مسئله خبر ميداد. پيامبرگرامي اسلامبا ايجاد چنين مقدماتي جريان امامت عليرا باز گفت و خطبة غرايي خواند. البته اين تنها بخشي از حكمتهاي انتخاب جايگاه غديرخم براي اعلان جانشيني حضرت بود.

پس از پايان مراسم غديرخم، مردم كه جمعيت آنها بسيار زياد بود، متفرق شدند و هر يك به سوي كاشانة خويش رفتند و بلافاصله پراكنده شدن پس از مراسم، فرصت هر گونه تحركي را از منافقان گرفت; چرا كه با هيچ نقشهاي ديگر نميتوانستند ذهن مردم را مشوب كنند و به بيراهه بكشند، هرچند از نظر اقدام عملي موفق شدند به خواستههاي شوم خود برسند، ولي نتوانستند حقيقت را بپوشانند، لذا ميبينيم در گذر تاريخ، جريان غدير خم از صد و ده صحابي كه در جمع صدهزار نفري غدير خم حاضر بودند، روايت شده است.(ر.ك: فروغ ابديت، آيت الله جعفر سبحاني، ج 2، ص 477، مركز انتشارات دفتر تبليغات اسلامي، ج هفتم، قم، 1371.) اين خود ميتواند حكمت ديگري براي انتخاب مكان غدير خم به شمار آيد.

مرحوم علامه اميني واقعه غدير را به تفصيل در يازده جلد باز گفته است. ايشان در كتاب گرانسنگ الغدير حديث غدير خم را از صد و ده صحابي، هشتاد وچهار تابعي (كساني كه صحابه پيامبر9 را ديدهاند) و سيصد و شصت دانشمند و مؤلف معروف اسلامي (شيعه و سني) نقل كرده است.